Muzeum Kinematografii w Łodzi jest jedną z nielicznych polskich placówek, która posiada oryginalny i działający fotoplastykon oraz stanowi jedyne tego rodzaju muzeum w naszym kraju. Gromadzi ono filmy, elementy scenografii, urządzenia techniczne, plakaty filmowe oraz inne pamiątki związane z kinematografią. Utworzenie Muzeum Kinematografii właśnie w tym mieście wiązało się z jego rolą jako centrum produkcji filmów od początków rozwoju kinematografii, a także działalnością jedynej w Polsce i zarazem uznanej w świecie szkoły filmowej.
Siedzibą łódzkiego Muzeum Kinematografii jest XIX-wieczny pałacyk Karola Scheiblera, który był jednym z największych łódzkich przemysłowców niemieckiego pochodzenia, określanym mianem “króla bawełny”. Ta neorenesansowa, położona w zabytkowym parku „Źródliska” i będąca częścią kompleksu fabryczno-pałacowego „Księży Młyn” budowla stanowi świadectwo wielokulturowości dawnej Łodzi oraz jej niegdysiejszej potęgi przemysłu lekkiego. Wnętrza pałacyku kryją wielostylowe i eklektyczne bogactwo, w tym m.in. XIX-wieczne dekoracje malarskie, boazerie, meble, kominki, piece, tapety, podłogi, witraże i tkaniny obiciowe. Obiekt ten został wykorzystany przy kręceniu filmowego arcydzieła Andrzeja Wajdy- „Ziemi obiecanej”.
Historia Muzeum Kinematografii w Łodzi sięga 1976 r. Wtedy to rozpoczęło ono swoją działalność jako Dział Kultury Filmowej i Teatralnej należący do Muzeum Historii Miasta Łodzi. Po ośmiu latach zostało ono wyodrębnione jako jego oddział, zaś w 1986 r. łódzkie Muzeum Kinematografii otrzymało swoją obecną siedzibę, czyli dawny pałac K. Scheiblera znajdujący się przy pl. Zwycięstwa 1, nieopodal PWSFTviT – popularnej “Filmówki”. Wówczas także podjęło ono samodzielną działalność jako jednostka kultury, podlegająca samorządowi terytorialnemu.
Celem Muzeum Kinematografii w Łodzi jest przechowywanie, gromadzenie, opracowywanie, konserwowanie i udostępnianie dóbr kultury z zakresu sztuki oraz techniki filmu. Ponadto placówka ta prowadzi rozległą działalność edukacyjną i wystawienniczą. Łódzkie Muzeum Kinematografii było również miejscem organizacji wielu wystaw poświęconych historii kina oraz filmu (np. wystawy scenograficzne do filmów J. Hoffmana „Ogniem i mieczem” czy J. Kawalerowicza „Quo vadis”, a także wystawy biograficzne np. K. Kieślowskiego, Romana Polańskiego i Poli Negri).
W zbiorach muzeum znajdziemy niemal tysiąc filmów uwiecznionych na taśmach celuloidowych i video. Ekspozycja stała zawiera urządzenia związane z rozwojem technologicznym kina oraz wystawę zatytułowaną „60 lat animacji polskiej”, która prezentuje materiały ikonograficzne, elementy scenografii, lalki, zaaranżowane plany filmowe i urządzenia do animacji filmowej z depozytów oraz zbiorów własnych muzeum. Wśród eksponatów muzeum znajdują się cenne, unikatowe urządzenia z epoki poprzedzającej wynalazek kina: latarnie magiczne, zabawki optyczne, stereoskopy, a także amatorskie i profesjonalne kamery filmowe (najstarsze z nich datowane są na początek XX w.), projektory oraz rzutniki, bogata kolekcja aparatów i kamer fotograficznych, sprzęt oświetleniowy, fotosy i pamiątki związane z ludźmi kina oraz dekoracje, projekty scenograficzne i plakaty filmowe. Najważniejszym przedmiotem w pięćdziesięciotysięcznej kolekcji eksponatów tego muzeum jest oryginalny, XIX-wieczny i wciąż działający fotoplastykon z firmy Augusta Fuhrmanna.
Przy muzeum działa Kino Kinematograf, które prezentuje niszowe filmy, w tym: polskie dokumenty, filmy przedwojenne, współczesne kino artystyczne oraz animacje. Ponadto placówka współorganizuje wiele festiwali, w tym m.in. Festiwal Muzyki Filmowej, Carnavalia i Ogólnopolski Festiwal Mediów Człowiek w Zagrożeniu.
1 czerwca 2011 r. przed wejściem do Muzeum Kinematografii w Łodzi odsłonięto rzeźby najsłynniejszych kotów w historii polskiego kina, czyli Filemona i Bonifacego.
Muzeum otwarte jest dla zwiedzających: wt.: 10.00-17.00, śr.: 9.00-16.00, czw.: 11.00-18.00, pt.: 9.00-16.00, sob. i ndz.: 11.00-18.00. Za bilet normalny zapłacimy 10 PLN, zaś za ulgowy- 7 PLN. [dane z 2012]
Dodaj swój komentarz